De tompoessies van de Majoor

Tijdens de februari oefening in 1978 reden we uit Ermelo weg, ergens in Duitsland begon het te sneeuwen en toen we in Hohne op de schietrange aankwamen, was de betonbaan al aardig ondergesneeuwd. Die nacht heeft het nog behoorlijk gesneeuwd en gedurende de hele 3 weken van de oefeningen heeft er sneeuw gelegen, dat kun je op de fotos ook goed zien. Pas op de terug reis heeft de dooi ingezet en eenmaal in Nederland was de sneeuw weer verdwenen.

Tijdens het bivak dat op de schietserie volgde, kwam ik de Majoor tegen, die belangstellend vroeg of alles goed was. Waarop ik volledig overeenkomst de waarheid antwoordde "goed majoor, ik heb alleen koude voeten". De Majoor antwoordde vervolgens "daarvoor heb ik denk ik nog wel een oplossing". Niet lang daarna kon ik bij de Majoor gloednieuwe bont gevoerde tanklaarzen ("de tompoessen") ophalen. Gedurende het vervolg van de oefening had ik geen koude voeten meer. Wel werd er met enige jalouzie door andere chauffeurs, ook van andere onderdelen, gevraagd hoe ik aan die tanklaarzen ben gekomen. Het verhaal dat ik vertelde klonk velen te ongeloof waardig in de oren.

Na de oefening heb ik de schoenen, uiteraard niet meer gloednieuw, maar wel gepoetst en met een zak Weespermoppen (een delicatesse uit mijn woonplaats) weer aan de Majoor teruggegeven. Bij het zien van de Weespermoppen zei hij "dat was niet nodig geweest, ik heb je die tompoessen niet uitgeleend om dat ik je zo'n aardig soldaatje vindt", waarop ik keurig antwoordde, "Nee Majoor", vervolgens voegde hij daaraan toe "dat ik hem misschien ook niet zo'n aardig Majoortje vond". Nogmaals bedankt Majoor Paulusma !

---------------

Heb jij ook een verhaal, svp even e-mailen